Декларирање на географските имиња на руски: карактеристики и правила

Рускиот јазик е полн со збир на правила кои ја регулираат правилната употреба и правописот на зборовите. Но, покрај ова, компетентното лице треба да може да приклони различни зборови. Оваа тема обично покренува многу прашања и сомнежи не само кај учениците, туку и кај возрасните. Посебно е тешко за повеќето луѓе да одбиваат сопствени имиња, презимиња и географски имиња. Денес ќе разговараме за ова во нашата статија.

Топоними: што е тоа?

Декларацијата на географските имиња е предмет на одредени правила, кои едноставно треба да ги знаете на свое место. Инаку, ќе најдете многу смешни случаи кои ќе ви карактеризираат од не многу добра страна на вашите пријатели или колеги.

Доста често, зборувајќи за опаѓање на географските имиња на рускиот јазик, мислиме на топоними. Овој термин се однесува на сите географски идентификатори воопшто. Овој збор ни дојде од античкиот грчки јазик, беше формиран од две различни зборови кои означуваат во преводот "место" и "име". Сега во многу извори на информации се користи зборот "топоними".

Каде можам да ги видам правилата за декларирање на имиња на места?

Се разбира, за правилно објавување географски имиња, неопходно е не само да се знае правилото, туку и да се примени на местото. На крајот на краиштата, доста често дури и лице кое смета дека е компетентно, се сомнева во пишувањето на еден збор. Во овој случај, ќе ви бидат помогнати специјални речници, со што ќе можете да го проверите декларацијата на географските имиња. На пример, Розентал Дитмар Елашевич создаде одличен асистент на учениците од сите возрасти - "Речник на тешкотиите на рускиот јазик". Користете го овој прекрасен водич и возрасните кои сакаат да го зголемат нивото на писменост.

Видови имиња на места

Пред да слета во тема наречена "Декларирање на географските имиња", вреди да се открие кои се топонимите. Впрочем, ова значително ги менува правилата за нивна деклинација. Во моментов, во Русија се разликуваат следниве видови имиња на места:

• Словенски - тие првично се руски имиња или оние кои веќе долго време се владее на руски;
• Комплекс - овој вид топоним обично се состои од два збора;
• Имињата на републиките;
• Слични имиња на странски јазици имаат свои категории, зашто секоја од нив има посебно правило за декларирање.

Правила за слабите словенски топоними

Декластрирањето на географските имиња со словенски корени е предмет на едноставно правило: името секогаш се согласува со зборот што се применува на него. Овие зборови вклучуваат:

• Град;
• Село;
• Село;
• Улица, итн.

Во овие случаи, топонимот се става во декларирање на дефинираниот збор. На пример, секогаш ќе велите "во градот Самара" и "во градот Москва". Имајте на ум дека дефинираниот збор "град" речиси секогаш го поттикнува топонимот што следува. Ова се однесува на исклучоци. Тие ги вклучуваат следните случаи:

• Не приклонуваат топоними кои имаат поинаков род со дефинитивен збор (на пример, тоа ќе биде точно да се каже - на езерото Салехард);
• Топонимите на множина (на пример, во селото Топотишки) нема да се намалат.

Ако зборуваме за имиња на улици, тогаш тука се правилата за опаѓање на географските имиња. Топонимот на женскиот род е секогаш во согласност со зборот "улица". Имињата на машки род не се поклонуваат во истиот случај, композитните топоними, исто така, го почитуваат ова правило. Примерите ги вклучуваат следните комбинации:

• По улиците на цреша;
• На улицата Калтук;
• На улица Мелодичнаја.

Тонионимите во форма на придавка имаат тенденција да се поклонат: на Жолтата Река, на Зелениот Кејп итн.

Декларирање на географски имиња што завршуваат со "o", "e"

Поради некоја причина, возрасните често го забораваат ова правило. Дури и добро познатите телевизиски личности и новинари имаат досадни грешки. За да се сметате за писмен човек, запомнете дека словенските топоними од средниот вид не се поклонуваат на рускиот јазик. Точно е да се каже:

• Во градот Кемерово;
• Во близина на градот Гродно;
• Во селото Комарково.

Чудно е доволно, но ова едноставно правило секогаш предизвикува многу тешкотии. Иако во него нема ништо комплицирано, главната работа е да се потсетиме на точниот правопис.

Топонимите што завршуваат во "s", "e", "во", "s": правила за декларирање

Декларацијата на географските имиња со такви завршетоци, кои се толку чести на руски, предизвикува сериозна конфузија. Факт е дека правилата за намалување на таквите топоними се променија повеќе од еднаш во последниве децении. Историски, географските имиња со завршувањето на "ov", "ev", "in", "yn" отсекогаш биле одбиени. На пример, куќа во Осташков или куќа во Могилев.

На почетокот на дваесеттиот век постои тенденција да не се наклонуваат слични географски имиња. Ова се должело на серија воени акции, кога за да се избегне забуна во извештаите, имињата биле користени само во номинативниот случај. Војската се обиде да обезбеди дека во мапи и разни нарачки имињата на местата се идентични. Со текот на времето, овој пристап се смета за норма, па дури и се применува на телевизија.

Во последниве години, новинарството почна да се враќа во исконска форма на намалени географски имиња. Но, нивната примена во номинативниот случај исто така се смета за нормална и точна.

Комплексни словенски топоними

Отстапувањето на географските имиња кои се состојат од неколку збора подлежат на одредено правило. Ако зборуваме за комплексен топоним, тогаш неговиот прв дел е секогаш наклонет, без оглед на присуството или отсуството на дефинираниот збор. Примери вклучуваат следново:

• Во Ростов-на-Дон;
• Во Комсомольск - на Амур, и така натаму.

Од ова правило постои еден исклучок - името на градот Гус-Хрустални. Првиот дел од овој комплексен топоним не треба да биде склон.

Многу конфузија е предизвикана од имиња во кои првиот дел стои во средниот род. Според правилата на рускиот јазик, таа мора да биде предмет на задолжителна деклинација, но во последниве години тенденцијата за непроменливост на овој дел расте. Затоа, на пример, двете верзии на правописот ќе бидат точни: во Орехово-Зуево и во Орехов-Зуево.

Како правилно да се приклонат топоними - имиња на републики?

Кога не знаете како правилно да го напишете името на републиката, тогаш запомни го правилото за кое сега ќе разговараме. Имињата што завршуваат во "Iya" и "неа" треба да бидат во согласност со зборот "република". На пример, "во Република Кореја" или "од Република Македонија". Но, во ова правило постојат замки, како, навистина, во многу правила на рускиот јазик.

Официјалните документи ја исклучуваат можноста за одбивање на таквите имиња, иако новинарството ги применува вообичаеното владеење на рускиот јазик за нив. Исклучок се однесува на Сојузна Република Германија. Со договор помеѓу нашите земји, беше одлучено да не се приклони на даденото име.

Во сите други случаи, името не се согласува со зборот "република" и останува во номинативниот случај.

Топоними на странски јазици

Со географски имиња на странски јазици, тешко е руското лице да се справи. Полесно е да се запамети кои не се наклонети. Значи, во листата на географски имиња кои не подлежат на деклинација, се вклучени:

• Фински имиња;
• Грузија и Абхазија (освен имињата на одморалиштата);
• Француски топоними кои завршуваат со буквата "а";
• Комплексни италијански, португалски и шпански топоними;
• Административно-територијални единици.

Можете да објавувате само имиња кои имаат крај на "а" и се совладаат на руски јазик. На пример, во Верона и од Анкара. Француските имиња можат да бидат наклонети само ако го добиле завршувањето "а" во руски звук.

Ако географските имиња на странски јазици завршуваат во "e", "s", "и", "o", тогаш тие се однесуваат на неподготвеното. Примери за ова правило се многу:

• Во Токио;
• Од Мексико Сити;
• За Сантијаго.

Исклучоци се имиња кои на руски јазик имаат множина формирана од странски збор. На пример, правилно пишувајте "на Хималаите".

Декларирање на имиња и презимиња

Многумина веруваат дека декларирањето на географските имиња и сопствените имиња имаат заеднички правила. Ова не е сосема точно. Се разбира, правилата имаат многу заедничко, но всушност тие не се идентични.

Најчесто, точната декларација на имиња и презимиња, географските имиња покренува многу прашања во пролетно-летниот период, кога дипломците завршуваат од училиште и добиваат сертификати. Многу е честа појава за неправилно наведување на топоними и правилни имиња во дипломите. Избегнувајте ги овие непријатни моменти кои ќе помогнат во познавањето на правилата на рускиот јазик. Да ги погледнеме главните точки на правилото.

Деклонизација на стандардни презимиња

Намалувањето на стандардните презимиња е прилично едноставно - тие стануваат во саканата форма интуитивно. Но, во случај кога презимето беше позајмено од странски јазик и завршува со "s", "во", тогаш во инструменталниот случај ќе има крај "ohm". На пример, презимето Грин во инструменталниот случај ќе звучи како зелено.

Често се јавуваат прашања со декларирање на женските презимиња со крајот на "ina." Во овој случај, сè зависи од номинативниот случај на машкото име. На пример, го имаме Андреј Жемчужина. Името на неговата сопруга Јулија ќе биде наклонета како заедничка именка. На пример, работите Џулија Перлс. Ако името на мажот е Андреј Zhemchuzhin, тогаш во овој случај ќе зборуваме за работите на Јулија Zhemchuzhina.

Нестандардни презимиња: како да се приклонат?

Претходно се веруваше дека намалувањето на името првенствено зависи од полот на лицето. Но, всушност најважниот фактор тука е завршувањето на презимето. Од него е дека сé зависи од прво.

Презимиња што не завршуваат:

• "Е";
• "И";
• "О";
• "Y";
• "S";
• "Е";
• "Ју";
• "Yx";
• "Тие".

Машките презимиња завршуваат со едно консонантно писмо. Ако презимето завршува во "јас" и пред тоа има и самогласно писмо, тогаш името треба да се поклони. Во сличен случај, со завршувањето на "а" презимето се однесува на оние кои не се неуредливи.

Се разбира, рускиот јазик не е толку едноставен. Но, ако се сетите на неколку правила наведени од нас, никогаш нема да цветате поради неточни букви на географските имиња и правилни имиња.