Што е изрека? Дефиниција и Примери

"Предание на лага, така што алудираат, добри соработници лекција" - сите ние се сеќаваме на рефренот на нашето детство. Овие едноставни зборови содржат длабоко значење, откако заштитен од страна на нашите предци во мали поучни приказни се пренесува од човек на човек со векови. Тоа го кажува и она што е за, малкумина знаат, а сепак во оваа мала предговорот често скриени карактери и клучните сцени на руски бајки.

дефиниција

Постојат неколку познати толкување на зборот. Значи, поетскиот речник повикува велејќи: "вид на руски шеги", кои можат да бидат лоцирани во различни делови на приказната. Литературни енциклопедија во тракт која се вели: ова е посебен жанр на бајките е многу мал, како што се користи во преамбулата на главниот текст.

Одредување спојуваат на фактот дека овој елемент е vnesyuzhetnym, се повторува во различни текстови и е потребно за да се прилагодат на читателот да го следи приказната. Обично тоа има неколку иронично, игрива форма со стариот Боја: "О, како во царството далеку далеку, на државата ...".

И покрај навидум едноставноста на структурата, како и предговорот се многу сложени, смислени и ритмичка изградба. Раскажувач треба да се јавите во неговиот слушателот силни емоции, па фрази се базира на принципот на силни слабите слог.

што значи

Читање омилена приказна, а ние не се размислува за она што е - една изрека која вели за тоа што ветувањето за овие линии. Руски бајки - одраз на долгата историја на нашата земја, со нивна помош, нашите баби учи своите деца и внуци, морал, чест и љубов за неговата родна земја. Од генерација на генерација се пренесува прилагодени за детски приказни на античките херои и големи победи на нашиот народ.

Речиси сите од лингвистите на прашањето за тоа што поговорка вели: главната цел - да се подготви и конфигурирање на слушателот перцепцијата на текстот. Во предговорот е секогаш посебен ритам: "Тоа е тоа море, океан, на островот Kidane ...". По овие зборови, обично нараторот изрекува: "Ова не е бајка, велејќи бајка е да се ...". Ваквиот вовед директно нема врска со идејата за народната традиција.

Но, ако стварта е во вредност од по основно, тогаш тоа е директно поврзана со чувство на бајка. Ова може да биде знак на мислата, резиме или морално да читателот: "Предание на лага, така што кажува ..".

интонацијата

Од особено значење се мал вовед донесени во народната и приказни авторот, тие се исто така дел од изреки. Што е интонација, секој се сеќава: ". Во одреден царство, во состојба на" "Еднаш, многу одамна", Постојат слични завршетоци, "почна да живее среќно, толку добар по некогаш", "и кој го слушал - добро направено" и други. Тие се појавуваат во средината на текстот, е еден вид на лирски дигресии се наменети за идентификување на нараторот: "Колку долго ќе кратко ...", "густа шума, мочуриште propaduchie ..." и така натаму ..

Понекогаш велејќи или интонација се во форма на поговорки, познат phraseologism или дури и загатки. Од нормална употреба, тие се разликуваат во тоа што тие може да се најде во неколку текстови, и тука тие се здобијат со посебни прекрасен чувство понекогаш не се совпаѓа со оригиналот.

примери

Што е изрека во приказната? Посебно расположение или потребни за влез? Народни приказни се родени од античките приказни на боговите и чудовишта, тие се рече да заеднички собири, фестивали, младите запознаат со традициите на своите предци. Затоа што сакавме да распеана и светли почеток, што би ја нагласила свечената сериозност и значењето на гласот на нараторот. Но, со текот на времето, велејќи надмина оригиналното значење, таа стана многу предвиди заговор или да го објаснам.

Некои познати писатели презеде начинот на користење на зборовите руски народни приказни и ги користат во своите дела. На пример, А. С. Pushkina во "Златна петелот" звучи како интонација: "Во царството далеку далеку, tridesyatom држава ...".