Citationality карактеризација на Онегин и Lensky

Онегин и Lensky - две клучни фигури на бесмртна дело на Пушкин. И да се разбере концептот на авторот, да се разбере идејата на поетот не е можно, ако не се однесуваат на анализа на овие знаци. Citationality карактеризација на Онегин и Lensky - целта на овој член.

"Ние сите, научив малку"

Што беше образование од протагонистите? Да почнеме со Евгениј, кои израснале без мајка, беше посветена на наставниците и доби типичен образование на аристократијата на минатиот век. Тој беше "целосно на француски јазик може да се зборува", додека длабоко познавање на руски, мајчин јазик, јазикот, во тоа време беше задолжително. Јуџин знаеше како да се однесуваат во општеството, која призна дека "тој е интелигентен и многу убаво." Пушкин иронично зборува за одредени нарушувања во формирањето на главниот лик. Онегин "знаеше доста во Латинска", со цел да го потпише писмото и се снашле неколку епиграми. Читам старогрчки, но "тој не можеше да iambic од trochaic ... да се направи разлика." Во исто време, тој се школувал современици. Јуџин прочитате делата на Адам Смит, и затоа се заинтересирани за политичката економија. И покрај тоа што беше на осумнаесет филозоф (како што беше потврдено од страна на карактеристична иронија citationality Онегин), неговото критичко перцепција на реалноста се разликува меѓу младите, се ограничени на "сет господин" на книги за читање.

Што се однесува до Лена, текстот авторот го нарекува "половина Руски студент", која од магла на Германија донесе "плодовите на учење." Тој беше љубител на филозофијата и уметноста на версификациски.

"Ноќе беше чекање за него на стража"

Citationality карактеристика на првата глава на Онегин докажува карактер по карактер Пушкин е комплицирано, двосмислена. Евгениј, како и повеќето од неговите современици, трошат своето време на топки, во потрага по љубовни авантури, обидувајќи се да се пополни нешто на својот "Тоска мрзеливост." Онегин не е странец беше фарса ( "порано можел лицемер"), ласкање, но на непријателот Јуџин беше во можност да се прелива ладна сода епиграми. Но, тој наскоро сфаќа суетата на светот. Според зборовите на лирскиот јунак на песна Лермонтов: "... И животот е толку празен и глупав шега".

Патем, citationality карактеристика Онегин и Pechorin во "Херој на нашето време", открива многу сличности меѓу двата лика, вклучувајќи и посебен аверзија кон човековото постоење ( "Животот не е достоен за тоа за неа да се грижи за тоа ..."). Обединува ликови и желбата да се најдат себе си во некои случаи. Само ако Григориј Pechorin желба се претвора во речиси демонски експерименти врз судбината на индивидуалните луѓе, Јуџин дејствува поинаку. Прво, тој се однесува на делата, но "ништо не излезе од перото на неговиот". Во втората глава херој дури и се обиде својата рака во пракса, но, исто така, но без успех: напорна работа го чувство на одвратност го прави.

Други бизнис - Lensky, кои не бледнеат од "Ладна светлина разврат". Тој е многу отворена, искрена личност. Во исто време, а неговиот лик е расипан: нараторот забележува дека "... на целта на животот за него е мистерија." Тоа е, како што е прикажано со карактеристичен citationality Онегин и Lensky, имаше многу сличности во природата и судбината на младите луѓе. И тој и другите не се цврсто тло под нивните нозе, случајот, што може да го посвети својот живот.

"... ние сме во потрага во Наполеон"

На идеали Онегин индиректно укажува на описот на неговата соба со ликот на портрет на Наполеон и Бајрон. Двете бројка беа господари на главите на младата генерација во тоа време (мислам Andreya Bolkonskogo во епски романот на Толстој). Тие може да се види дека се однесува на некој вид на поздрав на раскажувачот на заминување, романтичната ера.

Лена останува верен на вечните вредности - љубовта и пријателството, како херој верува дека "душата на мајчин јазик се поврзете со што треба." Вистинските пријатели, исто така, според Владимир, способни "во чест на неговиот Priya окови."

"Обожавател на Кант. И поет "

Од горенаведеното следи односот на хероите на поезијата. Горенаведените опис на citationality Онегин на iambic pentameter, и покажува дека Јуџин, и ако случува да се започне со пишување на книжевни ремек-дело, сигурно не би апелираше до поетска форма. Поезија, тој не беше Аверс, иако едвај се разбере нејзината вистинска судбина. Како и за Владимир, нараторот на зборот "поет" користи како неговите карактеристики, па дури и предвидува својата судбина поврзани со оваа поле на активност.

"Том не е ништо повеќе шарм ..."

Citationality карактеристика Onegina продолжува. Посебно внимание е посветено на односот на херој со спротивниот пол, а не само затоа што приказната на Татјана и Јуџин е клучна за заплетот на романот. Евалуација на главниот лик на оваа прекрасно чувство е директен показател за тоа колку празни тоа беше неговата егзистенција. Авторот во првата глава спомнува дека "сите потешко науки" Онегин знаеше "науката за тендер страст." Во љубовта работи Евгениј сметаат за неважечки и пристап во односите со голема доза на прагматизмот. За љубовта на победа, откако тој се користат различни трикови: Погледнете кој е "брзо и нежно шеги и ласкање. Наскоро, сепак, "во убавините тој навистина падна во љубов" и нивните "остави без жалење", овој му кажува citationality карактеристика Онегин. И Татјана чувства, толку нежна, наивна, па дури и се појавиле под влијание на сентиментални романи, Јуџин пресели.

Одговорот на писмото на девојката стана сакана негирање (уплашени, "Те сакам како брат"), па дури и повеќе, па - проповед од негова страна. "Научете како да се контролира", - обѕир, дидактички, тој зборува без размислување како суров се неговите зборови. Се разбира, ако љубовта не постои, бидејќи на смешно шеги дозволено да се убиваат едни со други во дуелот, а семејството само во тежината, може да чувствата на многу млади девојки се чувствуваат нешто автентично? И сосема поинаку во љубовни врски се манифестира Владимир, кои "сакаат послушни." Тој е постојано со неговите избрани, прошетки со неа и е дури и подготвени да се напише една ода на неа, освен дека Олга "не ги читаат."

заклучок

Citationality карактеризација на Онегин и друг карактер, Лена, доаѓа до крајот. Во заклучок, останува да се додаде дека принципот на контраст во изградбата на овие слики не беше случајна (сетете се: "Тие се согласија, бранови и камен", итн.) Во присуство на голем број на сличности - и на сопствениците на земјиштето, и до одреден степен се "излишни мажи" - Онегин Lensky се комплетни спротивности. Ова се должи на специфична метода на Пушкин. Ако Владимир својствени карактеристики исклучително романтичен херој, сликата на Јуџин предлага нов метод - реализам.